Clubrit 9

St Willebrord ( Mirakel )

4-5-2025

Zaterdag voorafgaand kondigt het piepje van de app, nog een berichtje aan. Normaliter niet erg ongewoon, echter is 20.26 wel uitzonderlijk. Toch maar ff kijken. En zie daar, onze eigen google Maps, Routeplanner des Driesprongs , heeft weer een GPX gedeeld.

Omweg Drimmelen, getiteld, en bij bestudering word 103 km gemeld, en nog wat te verwaarlozen hoogtemeters.

Een paar uurtjes gaan we onder de wol, en gaan we het morgen beleven. Bij het wakker worden kan ik de lucht boven in het venster voorbij zien stromen. Donker dreigende wolken beloven niet veel goeds. En ondanks mijn principiële bezwaar om lang gelkleed te gaan, worden mouwstukken gewaardeerd. Kom maar op !!

Onze Hoevense klepper begroet ik halverwege het viaduct, wat het mirakel scheidt van het debacle, bijna hetzelfde maar dan anders.

Samen hebben we de gang erin, want al om 10 voor de klokslag staan we op het plein. Toch wel fris zo met die wind ehh maatje, dus kruipen we achter noest gemetselde kolommen, die ons uit de wind houden. Scheelt een jas.

Dan volgt er al vrij snel een nieuwe gele klepper, echter heeft die de gang richting de plaatselijke brievenbus, waar hij zijn post doet posten. We vragen ons hardop af of dit de kerstkaart van 2024 betreft, of juist al die van 2025 , maar navraag leert dat het een aankondiging voor een bezoek voor morgen betreft. Het blijft de Looien

Als het plein zich langzaam vult , komen wij achter de kolom uit, en tel ik toch al snel een 14 koppen, en na controle op de chronometer geven we de afwezigen nog een paar minuutjes, en zie daar , het aantal loopt zo op naar 18. Geel als hoofdmoot aan kleur, maar ook andere kleuren zijn aangeschoven.

Na een korte ,doch duidelijk wijziging in route gaan de renners op de pedalen. En zorgen de oud gedienden voor de nodige snelheid . Gas op de lolly. Via de oude hoofdweg van Rucphen, naar het vijfde dorpskerntje van Zegge, om zo richting het polderlandschap van Kuivezand te knallen. Kopbeurten worden afgewerkt, en het nieuw geïntroduceerd stuivertje wisselen is al goed ingeburgerd. Lekker man, en veilig !!

Ikzelf had deze keer de binnenzijde gekozen, of opgedrongen gekregen, en ver voorin, dus was nog in geen velden of wegen aan de beurt. Zo kon ik dit treintje van sportievelingen eens goed analyseren . Door dat stuivertje wisselen komen we zo bij

regelmaat naast een nieuwe sportieveling, en iedereen klets honderduit. Teken van tevredenheid en plezier, zo interpreteer ik het dan maar .

De aangepaste route ( voorstel ene heer S.U.S. Elsten ) gaat richting Heijningen, waar we op de aangepaste route dan ook verschijnen. Nog wel even een kleine verwarring bij de dijk, maar al snel weet de groep zicht te herpakken.

De wind heeft vandaag geen vrij, en blaast toch lekker door, en bij Willemstad is het open veld daarin geen windbreker.

Ff links , ff rechts, en dan de dijk op, ook een lekkere woei aldaar. En ik zie dat ons geel gejaste gastrijder het zwaar heeft. Gelukkig hebben de sterksten van ons het spelletje door, en word hij in ieder geval van opzij uit de wind gehouden. Hij houdt vast, en maakt zijn beurtje vol. Beetje geluk en deze penningmeester gaat weer 125 scoren bij de jongen

Na de heerlijkheid van Tonnekreek, en Noordschans draaien we het industrieterrein van Moerdijk op, waarbij deze rakker aan de bak moet. Waarschijnlijk is dhr Looyen de opmerking van vanochtend over zijn Kerstkaarten niet vergeten, en gooit er een 2 km per uur bovenop, en kijkt hij eens met een grijns naar links. Geen gekakel meer voor dit mirakel, zit te werken Keessie.

Maar de benen zijn Gran canaria goed, en laat geen vermoeidheid aan hem zien, want dan is de boort aan. Trappen gvd.

Toch is 5 km goed te doen, en al snel mag ik weer gaan schuiven naar beter comfort, en snellen we richting Moerdijk. En niet ver na de eerste pijlers van de Moerdijk weet Marijn exact uit te kienen om lek te rijden. Zo konden bananen en ander stimulerend voedsel worden opgegeten , terwijl een paar zich opwerpen als fietsenmaker. Onze vast fietsenmaker en handyman Ad Vergouwen heeft deze ochtend verstek moeten laten gaan ( dikke knie ) dus duurt het wisselen wat langer dan normaal.

Het werd al bijna donker toen we onze reis konden vervolgen, dus maar ff flink aan de boom schudden heeft men gedacht, want het tempo ging lekker omhoog. Gestimuleerd door wind in het hol is de weg van Drimmelen amper geraakt, en belanden we zo in Oosterhout, en knallen we richting Terheijden. Mooi centrum, mooie kerk, mooie Molen, en net voor het uitdraaien van het dorp gaan we rechtsaf. De wind komt nu van opzij,. En er worden er zo wat op de kant gezet, en hier en daar kraakt het.

Gelukkig is daar al vrij snel het linksaf slaan, en kan men een beetje bijkomen, nog een klein pukkeltje van 275 graden draaien we richting den Elsakker, waarna het bochtenwerk ons rechts en links laat sturen.

Ik besluit vanuit derde positie toch maar even de kopmannen te attenderen op de vervelende valpartij van een paar weekjes terug, waarbij onze Specialized renner lelijk ten val was gekomen. Nog herstellende zit hij thuis, en wacht op betere tijden.

Wat vellen en bloed armer moesten we huiswaarts, maar gaf de dag een zwart randje ! dat vandaag maar niet laten gebeuren dacht ik zo.

Wanneer Kees en ikzelf weer de kopbeurt mogen doen gaan we de zanddreef in. Waarschijnlijk door enorme snelheden die we bereikten , misten we het complete bord dat de weg was afgesloten , althans de overgang, en moesten we pvd nog met wind op kop op de terugweg, dat was ff pech.

Het Liesbos is al snel achter ons, en komt Etten-leur rechts aan ons opdoemen, en knallen we langs het tennisveld naar Sprundel, ook daar zal werkzaamheden onze route doen wijzigen, maar tevreden en zonder al te nare dingen zijn we weer thuis.

Mannen, bedankt !

Ik klok thuis 31.2 km gemiddeld, en 114 km

De Mio