Clubrit 8

Verslag clubrit 21 April : Kiltunnel

Met een jetlag van hier tot aan de Chinese muur toch maar het bed uitgestapt om 07.00. Toen het ook nog licht stond te regenen sloeg de twijfel hevig toe. De Buienradar-app gaf me echter in mijn hoofd het “groene licht” om toch maar op de Olympia te kruipen. Met een stevige wind in de rug was ik zo in Rucphen. Hier bleken meerdere gele rakkers toch ook afhakers. Uiteindelijk 8 dapperen: Rene, Ron, Adrie, Martin, Peter J+S, Kees L. op zijn goudgele monster en ook Kees N. was er gelukkig weer bij. Aangevuld met 3 dapperen van de RWV (Ivo, Jorrit en nieuweling Matthijs). Een volledige raad van 11, deze keer niet aangevoerd door Kerwin.

Het waren weer Ron en Rene (waarom neemt eigenlijk nooit iemand anders het initiatief?), die ondanks een hele zware bowling- en butleravond, weer op kop vertrokken richting Willemstad. Ik kreeg bijna medelijden met de mannen. Maar wel karakter en een kop van steen! “Fietsen is mijn medicijn” was een beroemde uitspraak van oud-tourwinnaar Jan Janssen. In elk geval was de kater er zo mooi uitgefietst.

Voorbij de snelweg van Oudenbosch werd duidelijk dat de wind onze grootste vijand werd vandaag. De wind pal op de snuit all-the-way tot aan de Kiltunnel. Iedereen deed zoals het hoort, dapper zijn beurt en wilde voor zijn naaste kompanen zeker niet onder doen. Achterin was het psychologisch vaak nog net wat zwaarder als je op het “kantje” kwam te zitten. Er was niemand die echter enige vorm van frustratie uitte, of een onvertogen woord op zijn lippen kreeg. Chapeau aan eenieder voor de inzet!

Ikzelf mocht mijn kopbeurt doen op de bruggen bij Willemstad. Vooral bij de 2e brug gingen er plotseling allerlei wiskundige “correlatie” berekeningen door mijn hoofd, destijds geleerd op het Gertrudis. Correlatie is, als ik het me goed herrinner, de statistische samenhang tussen twee grootheden. Normaal gesproken is het toch zo dat er een positieve correlatie is tussen de hoogte van je hartslag\vermogen en de gerelateerde snelheid? Voor mij was het op deze brug nu toch wel andersom. Diep in het rood met een hartslag van 175 tikken per minuut en met een snelheid van 21km p/u. Volgens mij heeft meester van Benthem het mij destijds niet goed uitgelegd was mijn enige conclusie die logisch was voor mezelf. En dan kwam Kees L. ook nog eens de zaak wat opstoken met zijn nepfiets. 😉

Na de kiltunnel begon het genieten. Eerst met een welverziende plaspauze , gevolgd door een nog geler banaantje. Daarna met de wind vol in de rug en dan zijn de kopbeurten een stuk makkelijker en langer! Uiteindelijk waren we zo terug in Rucphen. Volgens de kilometerstand op de website waren het afgerond 97km met een snelheid van 30.0 km p/u

Op naar een van de grootste uitdagingen dit jaar met Koningsdag. Met een voorspelde ZO wind kracht 4 hebben degenen die afgelopen week aanwezig waren ongetwijfeld een licht voordeel. Aan de afwezigen de taak om zich te bewijzen a.s. zaterdag! Ik stel voor dat deze luiwammesen op kop wegrijden deze keer om het goede voorbeeld te geven. 😉